Nietypowa rozmowa

Pamiętam jedną rozmowę telefoniczną. Było ich wiele podczas mojej pracy na stanowisku konsultanta telefonicznego jednak ta szczególnie zapadła mi w pamięć. Pracowałam wtedy w Warszawie.

Nie pamiętam już dokładnie czego miała dotyczyć rozmowa, jednak telefon odebrała starsza pani. Najwyraźniej czekała akurat na telefon bo zanim zdążyłam cokolwiek powiedzieć usłyszałam:

-Dobrze Wandziu, że dzwonisz…- i tu zaczęła się długa wypowiedź starszej pani. Na nic zdały się moje próby wyjaśnienia, że nie jestem Wandzią i dzwonię do pani w zupełnie innej sprawie. Cierpliwie słuchałam więc opowieści i czekałam na chwilę ciszy, którą mogłabym przerwać wyjaśniając kwestię. Niegrzeczne wydawało mi się rozłączanie bez uprzedzenia. Kiedy nadszedł więc wyczekiwany moment, zakończyłam rozmowę słowami:

– Jestem przekonana, że pani Wanda niebawem się odezwie. Życzę pani miłego popołudnia.